Αυτές τις μέρες που η, άνευ προηγούμενου, επίθεση στην ανανεωτική αριστερά απο συντριπτική μερίδα των τηλεοπτικών, κυρίως, ΜΜΕ γιγαντώνεται ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης θα μπορούσε να προσφέρει την ήρεμη δύναμη του,να ακουστεί χωρίς να φωνάζει.
Η μεγαλύτερη προσφορά του στο χώρο της ανανεωτικης, ευρωπαϊκής αριστεράς ήταν ότι μας έκανε να σκεφτόμαστε διαφορετικά, για την κοινωνία αλλά μέσα απο αυτή,με λόγο απλό και σαφή, να αποβάλουμε τα σύνδρομα του σωτήρα και της απόλυτης αλήθειας. Η οικολογία, ο σεβασμός της διαφορετικότητας και η φεμινιστική έκφανση της αριστεράς οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στο Μιχάλη Παπαγιαννάκη, καθώς και το όραμα της αριστεράς που διεκδικεί τη στήριξη του λαού όχι για να καταγγέλει απο τη γωνία της, δέσμια των φαντασμάτων του παρελθόντος, αλλά για να ασκήσει κυβερνητικό έργο, να πορευθεί στο πλάι του λαού προς ένα μέλλον ευνοϊκότερο από τη ζοφερή πραγματικότητα του παρόντος.
Ο Μιχάλης (όταν μια φορά τον προσφωνησα "κύριο Παπαγιαννάκη" με αγριοκοίταξε) θα λείψει από όλους μας ως πολιτικός με προσωπικότητα, με σθένος, χωρίς θέσφατα περί ιδεολογικής καθαρότητας. Η αριστερα των κινημάτων, της οικολογίας και του δημοκρατικού δρόμου έχει χάσει το σημαντικότερο κομμάτι του ασυμβίβαστου εαυτού της, αυτού που δεν ξεπουληθήθηκε ποτέ για μια θέση στα υπουργικά έδρανα της βουλής στο όνομα του κατ´επίφαση σοσιαλισμού του Πα.Σο.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου